این مطلب نتیجه جدیدترین تحقیقات مجلات پزشکی راجب قرص ریسپریدون، فواید، مضرات و نحوه استفاده اصولی از آن و یک سری نکات مهم دیگر می باشد.
ریسپریدون یک قرص خوراکی و حل شدنی در دهان است. علاوه بر آن ریسپریدون بصورت تزریقی هم موجود است که تنها باید زیر نظر پزشک استفاده شود.
قرص خوراکی ریسپریدون تحت نام تجاری Risperdal هم در دسترس است. این بصورت یک داروی ژنرال (عمومی) هم موجود میباشد. داروهای ژنرال معمولا ارزانتر از داروهای تجاری هستند. در برخی موارد، فرم و قدرت داروهای تجاری و عمومی باهم متفاوت هستند.
ریسپریدون برای درمان بیماری های روانی زیر مورد استفاده قرار میگیرد:
اسکیزوفرنی: این یک بیماری روانی است که موجب تغییر در تفکر یا درک میشود. افرادیکه به این بیماری مبتلا هستند توهم و هزیان خواهند داشت.
اختلال دوقطبی 1: افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق و خو میشوند. ریسپریدون ممکن است تنها یا همراه داروهای دیوالپروکس یا لیتیوم مصرف شود. شروع این بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی میباشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز میشود؛ به عبارت دیگر این بیماری شامل دوره های شیدایی و افسردگی یا ترکیبی از هر دو است.
تحریک پذیری مرتبط با اوتیسم: اوتیسم بر نحوه ی عمل، تعاملات بادیگران، یادگیری و ارتباط تاثیرگذار است. علایم تحریک پذیری شامل پرخاشگری به دیگران، آسیب به خود و تغییرات خلق و خو میباشد.
ممکن است ریسپریدون برای درمانهای ترکیبی هم مورد استفاده قرار بگیرد. بعبارت دیگر ممکن است ریسپریدون بهمراه داروهای دیگر مصرف شود.
ریسپریدون به دسته ای از داروها بنام atypical antipsychotics تعلق دارد. داروهای متعلق به یک دسته عملکرد مشابهی دارند و برای شرایط مشابهی مورد استفاده قرار میگیرند.
ریسپریدون با تاثیر بر مقدار مواد شیمیایی خاصی درمغز که انتقال دهنده های عصبی نامیده میشوند عمل میکند. تصور میشود که در برخی انتقال دهنده های عصبی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و اوتیسم تعادل وجود ندارد.
دوز مصرفی ریسپریدون برای هر فردی متفاوت است و به شرایط زیر بستگی دارد:
.
ادامه متن را در لینک اصلی زیر بخوانید:
این مطلب نتیجه جدیدترین تحقیقات مجلات پزشکی دنیا راجب قرص ضد قارچ ایتراازول می باشد که ما آن را در چند روز جمع آوری کرده ایم که راهنمای کاملی برای این قرص باشد.
ایتراازول می تواند باعث نارسایی قلبی (شرایطی که در آن قلب نمی تواند خون کافی را به سراسر بدن بفرستد) شود. اگر دچار نارسایی قلبی شدید یا تا به حال نارسایی قلبی داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک شما ممکن است به شما بگوید که ایتراازول را مصرف نکنید. همچنین اگر دچار حمله قلبی، ضربان قلب نامنظم یا هر گونه بیماری قلبی، ریوی، کبدی یا کلیوی شدید یا سابقه آن را داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر هر کدام از نشانه های زیر را تجربه کردید، مصرف ایتراازول را قطع کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:
تنگی نفس داشتن، خلط سفید یا صورتی هنگام سرفه کردن، ضعف، خستگی شدید، ضربان قلب سریع، تورم پاها یا قوزک پا، از خواب پریدن در شب یا افزایش وزن ناگهانی.
هنگام مصرف و تا دو هفته بعد از قطع مصرف ایتراازول، داروهای زیر را مصرف نکنید:
سیزاپراید (پروپالسید)، دیسوپرامید (نورپِیس)، دوفتلید (تیین)، دروندارون (مولتاک)، اپلرنون (اینسپرا)، داروهای نسل ارگوت مانند دی هیدروارگوتامین (میگرانال)، فلودیپین (پلندیل)، ایرینوتکان (کمپتوسار)، ایوابرادین (کورلانور)، لوومتادیل استات (اُرلام)، لووستاتین (آلتوپرِو، ادویسر)، لورازیدون (لاتودا)، متادون (دولوفین، متادوز)، میدازولام (خوراکی)، نیزولدیپین (سولار)، پیموزاید (اوراپ)، کوئینیدین (نودکستا)، رانولازین (رانکسا)، سیموستاتین (زوکور، سیمکور، ویتورین)، تیکارگرلور (بریلینتا) و تریازولام (هالسیون).
اگر مبتلا به بیماری کلیوی یا کبدی هستید یا هر یک از داروهای زیر را مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید:
کلشی سین (کولکریس، میتیگار)، فزوتریدون (توویاز)، سولیفناسین (وسیکار) یا تلیترومایسین (کِتِک). مصرف همزمان این دارو ها همراه با ایتراازول ممکن است باعث مشکلات جلدی قلبی شامل طولانی شدن موج QT (یک ریتم غیر طبیعی قلب که میتواند باعث سنکوب، از دست دادن هوشیاری، تشنج یا مرگ ناگهانی) شود.
کپسول ایتراازول برای درمان عفونت های قارچی در ریه ها (که می تواند در سراسر بدن گسترش یابد)، تجویز می شود. کپسول ایتراازول همچنین برای درمان عفونت های قارچی ناخن ها نیز استفاده می شود. قرص و کپسول ایتراازول برای درمان عفونت های قارچی ناخن های پا استفاده میشوند. محلول دهانی ایتراازول (به صورت مایع)، برای درمان عفونت های ناشی از مخمر در دهان، حلق یا مری (لوله ای که حلق و معده را به هم متصل می کند)، استفاده می شود. ایتراازول جزء دسته ای از ضد قارچ ها به نام تری آزول ها است که رشد قارچ های مولد عفونت را کاهش میدهند.
.
ادامه مطلب را با مراجعه به لینک اصلی زیر بخوانید:
این مطلب نتیجه چندین روز گشت و گذار در مجلات معتبر پزشکی دنیا و نتیجه تحقیقات جدید آنها راجب داروی هیوسین می باشد. در این مقاله با فواید، عوارض جانبی، طرز استفاده اصولی و نکات مهم دیگر این دارو آشنا می شوید.
هیوسین متعلق به گروهی از داروهای ضد اسپاسم می باشد که برای از بین بردن اسپاسم عضلات صاف در معده، روده، مثانه و مجاری ادرار استفاده می شود. هیوسین با آرام کردن ماهیچه های صاف در معده، روده، مثانه و مجاری ادرار، اسپاسم را کاهش می دهد. فرم تزریقی برای از بین بردن این نوع اسپاسم عضلات، مشابه است که ممکن است در طی مراحل تشخیصی رخ دهد.
این دارو ممکن است تحت چند نام تجاری و یا در چندین فرم مختلف موجود باشد. هر نام تجاری خاص این دارو ممکن است در تمام فرم ها در دسترس نباشد و یا برای تمام شرایط مورد بحث در اینجا مورد تایید قرار نگیرد.
پزشک ممکن است این دارو را برای شرایطی غیر از موارد ذکر شده در این مقالات تجویز کرده باشد. اگر با پزشک صحبت نکرده اید یا مطمئن نیستید که چرا از این دارو استفاده می کنید، حتما اینکار را انجام دهید. استفاده از این دارو را بدون م با پزشک متوقف نکنید.
این دارو را به هیچ کس دیگری حتی اگر علائم مشابهی با شما دارد، ندهید. اگر پزشک آن را تجویز نکرده باشد، ممکن است برای افرادی که از این دارو استفاده می کنند، مضر باشد.
هر 1 میلی لیتر حاوی 20 میلی گرم هیوسین بوتیل بوروماید است. اجزاء غیر دارویی: کلرید سدیم، اسید هیدروکلریک و یا هیدروکسید سدیم برای تنظیم pH و آب برای تزریق.
مقدار معمول قرص‌های هیوسین روزانه 1 تا 2 قرص 10میلی‌گرمی در هر روز است. اگر نیاز دارید که این دارو را به طور منظم مصرف کنید، مقدار معمولی 1 قرص، 3 تا 5 بار در روز است. حداکثر مقدار مصرف روزانه 6 قرص است.
برای تزریق، دوز معمول 10 تا 20 میلی‌گرم از طریق تزریق ماهیچه ای، وریدی یا زیر پوستی است. حداکثر دوز روزانه 100 میلی‌گرم است.
بسیاری از عوامل از قبیل وزن بدن، دیگر شرایط پزشکی و دیگر داروها می‌توانند بر مقدار دارویی که فرد نیاز دارد تاثیر بگذارند. اگر پزشک مقدار متفاوتی از موارد فهرست شده در اینجا را توصیه کرده است، نحوه استفاده از دارو را بدون م با او تغییر ندهید.
قرص ها را با یک لیوان آب بخورید. از خرد و یا نصف کردن قرص ها اجتناب کنید.
مهم است دقیقا همان طور که توسط پزشک تجویز شده، از این دارو استفاده کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، از مقدار خورده نشده صرف‌نظر کرده و با برنامه منظم دارو را ادامه دهید. اگر دو نوبت دارو را فراموش کردید و نمی دانید بعد از فراموشی چه کاری باید انجام دهید، با پزشک یا داروساز تماس بگیرید.
این دارو را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت قرار دهید و آن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
داروها را در فاضلاب نریزید. به طور مثال در دستشویی، سینک و یا در زباله خانگی. از داروساز بپرسید که چگونه داروهایی که دیگر مورد نیاز نیست و یا منقضی شده اند را معدوم کنید.
.
ادامه مطلب را در لینک اصلی زیر بخوانید:
در این مطلب نتیجه تحقیقات جدید چندین مجله معتبر پزشکی راجب پماد کالامین، عوارض احتمالی، نحوه استفاده و نکات مهم دیگر را در اختیار شما قرار می دهیم.
کالامین یک داروی ضد خارش است که وقتی از روی پوست تبخیر می شود، حس خنکی ایجاد می کند. هم چنین ترشحات ناشی از سوزش جزئی پوست را خشک می کند.
پماد کالامین موضعی (برای پوست) برای درمان خارش و سوزش پوست ناشی از آبله مرغان، نیش ات، سرخک، اگزما، آفتاب سوختگی، گیاه عشقه سمی و مشکلات جزئی پوستی دیگر استفاده می شود.
همچنین ممکن است برای اهداف دیگری که در این راهنمای دارویی ذکر نشده، نیز استفاده شود.
اگر به پماد کالامین حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید. اگر وضعیت سلامتی خاصی، به ویژه حساسیت دارید، از پزشک یا داروساز درباره ی بی خطر بودن استفاده از کالامین بپرسید.
تاثیر این دارو بر جنین شناخته شده نیست. اگر باردارید، این دارو را بدون توصیه ی پزشک مصرف نکنید. وارد شدن این دارو به شیر مادر و تاثیر آن بر نوزاد شیرخوار شناخته شده نیست. اگر در دوران شیردهی هستید، این دارو را بدون توصیه ی پزشک مصرف نکنید.
.
توضیحات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
در این مطلب به طور کامل راجب فواید، عوارض جانبی، نحوه مصرف و سایر نکات مهم قرص آسیکلوویر توضیح می دهیم. این مقاله نتیجه جدیدترین تحقیقات چندین موسسه معتبر پزشکی در سرتاسر دنیا می باشد که کارشناسان ما طی چند روز جمع آوری کرده اند.
اسیکلوویر یک داروی تجویزی است که تحت نام تجاری Zovirax هم در دسترس است. این بصورت یک داروی ژنرال (عمومی) هم موجود میباشد. داروهای ژنرال معمولا ارزانتر از داروهای تجاری هستند. در برخی موارد، فرم و قدرت داروهای تجاری و عمومی باهم متفاوت هستند.
اسیکلوویر بصورت قرص، پماد، شربت، کرم های موضعی و آمپول دردسترس است. نوع داخل وریدی آن تنها توسط پزشک قابل استفاده است.
این دارو بعنوان بخشی از درمانهای ترکیبی هم مورد استفاده قرار میگیرد. این بدان معناست که ممکن است نیاز باشد بهمراه داروهای دیگر مصرف شود.
آسیکلوریر یک داروی ضد ویروس مطرح است که برای درمان بیماری‌های ویروسی به خصوص هرپس ویریده (عامل ایجاد تبخال) به کار می‌رود. البته در سایر بیماری‌های ویروسی حتی ایدز هم ممکن است مفید باشد. از این دارو برای درمان تبخال و زونا استفاده می‌کنند.
اسیکلوویر به دسته ی داروهای ضدویروس تعلق دارد. داروهای متعلق به یک دسته عملکرد مشابهی دارند و برای شرایط مشابهی مورد استفاده قرار میگیرند.
اسیکلوویر با کاهش توانایی تکثیر ویروس هرپس در بدن کار میکند. این علایم عفونت را از بین میبرد. اگرچه این دارو عفونت هرپس را درمان نمیکند. عفونتهای هرپس شامل زخمهای سرد، آبله مرغان، زونا و تبخالهای تناسلی است. حتی با این دارو، ویروس هرپس همچنان دربدن باقی میماند. ممکن است علایم بعد از نابودی ویروس فعلی هم اتفاق بیفتد.
اسیکلوویر موجب خواب آلودگی نمیشود اما عوارض جانبی زیر را به دنبال دارد:
برخی از شایعترین عوارض جانبی اسیکلوویر عبارتنداز:
.
ادامه متن را در لینک اصلی زیر بخوانید:
در این مطلب که طی چند روز جستجوی مجلات معتبر پزشکی دنیا جمع آوری شده است جدیدترین یافته ها راجب کاربردها، عوارض جانبی، نحوه مصرف اصولی و نکات مهم دیگری از سرتالین را در اختیارتان قرار می دهیم.
سرترالین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است. این دارو با تاثیر بر موادشیمیایی درمغز بخصوص افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی سروتونین عمل میکند. افزایش سروتونین در مغز موجب بهبود خلق وخو، کاهش حملات پانیک و درمان بیماری OCD (اختلال وسواسی جبری) میشود.
اگرچه با استفاده از سرترالین بهبودی سریعتر ظاهر میشود اما حدود 4 هفته یا بیشتر زمان لازم است تا بدن به دارو پاسخ دهد.
سرترالین تحت نامهای تجاری مختلف و درفرم های متفاوتی موجود است. هر نام تجاری بخصوص این دارو در همه ی فرم ها موجود نیست. برخی فرم های این دارو برای بیماری هایی که در این مطلب بحث میشود کاربرد ندارد.
ممکن است پزشک این دارو را برای بیماری هایی استفاده کند که در این مطلب ذکر نشده است. اگر مطمئن نیستید که دلیل تجویز این دارو برای شما چیست با پزشک م کنید. بدون م با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید.
هیچگاه سرترالین را به افراد دیگر ندهید حتی اگر علایم فرد با علایم بیماری شما یکسان باشد. اگر این دارو توسط پزشک تجویز نشود، میتواند برای فرد مضر باشد.
برای افسردگی و اختلال وسواس جبری، دوزتوصیه شده ی روزانه 50 تا 200 میلی گرم در روز است، این قرص همراه باغذا مصرف میشود.
برای اختلال پانیک، دوزتوصیه شده 25 تا 200 میلی گرم یکبار در روز است.
ممکن است پزشک از دوزهای پایین شروع کند و بتدریج میزان دوز را افزایش دهد تا به مقدار مناسب برای فرد برسد.
سرترالین باید همراه با غذا و ترجیحا عصرها مصرف شود؛ اما اگر ترجیح میدهید قرص را صبحها بخورید، بهمراه صبحانه میل کنید. کل کپسول را قورت دهید و از خرد کردن یا جویدن آن بپرهیزید.
عوامل زیادی بر میزان دوز داروی مورد نیاز فرد اثرگذار است، مثلا وزن، دیگر بیماری هایی که فرد به آن مبتلا است و دیگر داروهایی که در حال مصرف آنهاست. اگر پزشک دوز متفاوتی با آنچه در این مطلب آمده است پیشنهاد کند، بدون م با او میزان مصرف دارو را تغییر ندهید
.
اطلاعات بیشتر را در لینک اصلی زیر بخوانید:
این مطلب نتیجه چندین روز مطالعه و جستجو در مجلات معتبر پزشکی دنیاست. در این مقاله به طور کامل راجب قرص متوپرولول، کاربرد، عوارض جانبی، نحوه استفاده اصولی و سایر نکات مهم صحبت می کنیم.
متوپرولول، یک داروی تجویزی ست؛ و میتونه به صورت قرص آهسته رهش یا قرص پیوسته رهش یا به صورت کپسول باشه. همچنین میتونه به صورت تزریقی هم استفاده بشه. این قرص هم به صورت ژنریک و هم تجاری موجود هست. داروهای ژنریک، نسبت به داروهای با نام تجاری هزینه ی کمتری دارن. در برخی موارد، ممکنه به خوبی داروهای با نام تجاری عمل نکنن.
دو فرم نام تجاری متوپرولول، نسخه های متفاوتی از داروها هستن. اونا هر دو قرص متوپرولول هستن اما ترکیبات متفاوتی دارن. لوپرسور، متروپرولول تارترات هست، نام تجاری توپرول، متوپرولول سوکسینات هست. داروها با اشکال مختلف برای درمان بیماری های مختلف استفاده میشن. متوپرولول سوکسینات، دارویی آهسته رهش هست، بنابراین برای مدتی طولانی در جریان خون تون باقی بمونه. متوپرولول تارترات نسخه ای با رهش پیوسته ست. هر دو شکل متروپرولول، متروپرولول تارترات و متوپرولول سوکسینات برای این موارد استفاده میشن:
هرچند، متروپرولول تارترات برای درمان و پیش گیری از حملات قلبی استفاده میشه، متوپرولول سوکسینات، برای درمان نارسایی قلبی به کار میره. متوپرولول ممکنه به عنوان بخشی از روش درمانی استفاده بشه. به این معنیه که باید اونو با قرص هیدروکلروتیازید و کلرتالیدون مصرف کنید.
هر دو ورژن این قرص به گروهی از داروها به اسم داروهای مسدود کننده ی بتا تعلق دارن. گروهی از داروها هستن که به روش مشابهی کار می کنن. این داروها اغلب برای درمان بیماری های مشابه استفاده میشن.
فشار خون اغلب افزایش پیدا میکنه چون رگ های خونی سفت میشن. این باعث فشار قلب میشه و اکسیژن بدن رو افزایش میده.
مسدود کننده ی بتا با جلوگیری از نور اپی نفرین (آدرنالین) در عمل روی گیرنده های بتا در رگ های خونی و در قلب کار می کنن. این باعث میشه رگ های خونی منقبض بشن. با منقبض کردن رگ های خونی، مسدود کننده های بتا به کاهش ضربان قلب کمک می کنن و نیاز قلب برای اکسیژن رو کاهش میدن. این به نوبه خود به کاهش فشار خون و کاهش درد قفسه ی سینه کمک می کنه.
.
اطلاعات بیشتر درباره این دارو را در لینک زیر بخوانید:
در این مطلب نتیجه تحقیقات معتبر پزشکی راجب قرص فنوباربیتال، فواید، عوارض جانبی، نحوه استفاده اصولی و نکات مهم دیگر را در اختیار شما قرار می دهیم.
فنوباربیتال متعلق به گروهی از داروها به اسم باربیتورات هست. از اون برای درمان بی خوابی (مشکل خواب) و به عنوان آرام بخش برای تسکین علائم اضطراب یا تنش استفاده میشه. همچنین برای کنترل انواع تشنج استفاده میشه؛ و عملکرد سیستم عصبی رو بهبود میبخشه.
فنوباربیتال برای کاهش سطح بیلیروبین در نوزادان تازه متولد شده استفاده میشه. بیلی روبین ماده ای ست که توسط بدن تولید میشه. گاهی اوقات، کبد نوزاد تازه متولد شده برای علمکرد موثر نیاز به زمان داره.
این دارو ممکنه با نام های تجاری مختلف یا در چندین شکل مختلف وجود داشته باشه. همچنین، برخی از انواع این دارو ممکنه برای بیماری هایی که اینجا دربارش بحث شده استفاده نشده باشه.
پزشک تون ممکنه این دارو رو برای بیماری غیر از فهرستی که در زیر قرار داده شده تجویز کنه. اگه درباره ی این موضوع با پزشک تون بحث نکردین یا مطمئن نیستید که چرا از این دارو استفاده می کنید، مصرف این دارو رو بدون اطلاع پزشک قطع نکنید.
اگه افراد دیگه علائمی مشابه شما دارن، این دارو به اونا پیشنهاد ندین. اگر پزشک شوناین دارو ر واسشون تجویز نکرده باشه، این دارو میتونه برای افراد خطرناک باشه.
هر مایع قرمز شفاف حاوی 5 میلی گرم قرص فنوباربیتال هست. مواد اولیه: الکل، روغن رازیانه، گلیسرین، متیل پارابن، طعم طبیعی و مصنوعی (لیمویی و پرتغالی)، پروپیل پارابن، آب خالص، سیکلامات سدیم، ساکارز.
15 میلی گرم: هرقرص صورتی و گرد حاوی 15 میلی گرم فنوباربیتال هست. مواد اولیه: کربوکسی متیل سلو سدیم و ائوزین قرمز شماره 27، سیترات منیزیم میکروکریستالین سلو و سدیم سولفات هست.
30 میلی گرم: هر قرص زرد و گرد حاوی 30 میلی گرم فنوباربیتال هست. مواد اولیه: کربوکسی متیل سلو سدیم، ائوزین شماره 1، گلیسیریل، میکروکریستالین سلو و سدیم بیکربنات هست.
60 میلی گرم: هر قرص سبز و گرد حاوی 60 میلی گرم فنوباربیتال هست. مواد اولیه: کربوکسی متیل سلو سدیم، ائوزین شماره 1، گلیسیریل، میکروکریستالین سلو و سدیم سولفات هست.
100 میلی گرم: هر قرص سبز و گرد حاوی 100 میلی گرم فنوباربیتال هست. مواد اولیه: کربوکسی متیل سلو سدیم، ائوزین شماره 1، گلیسیریل، میکروکریستالین سلو و سدیم سولفات هست.
.
ادامه توضیحات را با مراجعه به لینک اصلی زیر بخوانید:
این مطلب نتیجه تحقیقات چندین موسسه معتبر پزشکی در سرتاسر دنیاست که طی چندین روز توسط تیم کارشناسی سالم زیبا برای شما گردآوری شده است. امروز با داروی لوزارتان، عوارض جانبی، موارد و نحوه استفاده از آن و نکاتی مهم آشنا خواهید شد.
لوزارتان نام ژنریک و عمومی دارویی خوراکیست که توسط پزشک تجویز می شود و با نام تجاری Cozaar در دسترس است. معمولا داروهای ژنریک ارزان قیمت تر از داروهای تجاری هستند و در برخی موارد ممکن است به اندازه داروی تجاری شان قوی و اثر بخش نباشند. از لوزارتان می توان به عنوان بخشی از روند درمان فشار خون بالا به همراه داروهای دیگر استفاده کرد. 3 هدف اصلی برای استفاده از لوزارتان وجود دارد که عبارتند از:
لوزارتان متعلق به دسته داروهاییست که به مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین یا ARBs معروفند. دسته دارویی به گروهی از داروها گفته می شود که عملکردی یکسان یا مشابه با هم دارند و اغلب برای درمان بیماری های مشابهی استفاده می شوند. از دیگر داروهای مسدود کننده گیرنده آنژیوتانسین می توان به المزارتان (olmesartan)، واارتان (valsartan) و تلمیزارتان (telmisartan) اشاره کرد که درست مثل لوزارتان از آنها هم برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود.
لوزارتان با مسدود کردن فعالیت آنژیوتانسین دو و باز کردن رگ های خونی باعث کاهش فشار خون می شود. در واقع آنژیوتانسین دو همان عاملیست که عروق خونی را تنگ می کند و فشار خون را بالا می برد. مسدود شدن فعالیت آنژیوتانسین دو نه تنها باعث کاهش فشار خون می شود بلکه خطر بروز سکته مغزی در بیماران مبتلا به هایپرتروفی بطن چپ را نیز کاهش می دهد. بالا بودن فشار خون به کلیه ها نیز آسیب می زند. معمولا فشار خون بیماران دیابتی بالاتر از حد نرمال است. به همین دلیل از لوزارتان برای جلوگیری از آسیب های کلیوی ناشی از دیابت نیز استفاده می شود.
.
با کلیک بر روی لینک زیر ادامه متن را بخوانید:
داروی لوزارتان- عوارض، کاربرد، نحوه مصرف و نکات دیگر (دوز 25 و 50)
در این مطلب با کمک چندین مجله معتبر پزشکی در سرتاسر دنیا، راجب عوارض جانبی، موارد استفاده، نحوه استفاده اصولی و سایر نکات مهم شربت هیدروکسی زین صحبت می کنیم.
درباره ی همه داروها (با یا بدون نسخه، داروهای طبیعی، ویتامین ها) و مشکلات سلامتتان به پزشک یا داروسازتان بگویید. باید از بی خطر بودن استفاده از شربت هیدروکسی زین همراه با داروهای دیگرتان با توجه به مشکلات سلامتتان مطمئن شوید. داروها را خودسرانه مصرف و یا قطع نکنید و مقدار مصرف دارو را تغییر ندهید.
به پزشک، پرستار، داروساز یا دندان پزشکتان بگویید که از شربت هیدروکسی زین استفاده می کنید. تا زمانی که متوجه اثرات شربت هیدروکسی زین بر خودتان هستید، از رانندگی یا انجام کارهایی که به هوشیاری نیاز دارند، پرهیز کنید.
پیش از مصرف الکل یا داروها و محصولات طبیعی دیگر که سرعت انجام کارهایتان را کم می کنند، با پزشکتان صحبت کنید.
تپش قلب خطرناکی که نرمال نیست (QT طولانی در نوار قلب) با شربت هیدروکسی زین اتفاق افتاده است و این ممکن است حمله ی ناگهانی را افزایش دهد. بنابراین با پزشکتان صحبت کنید.
اگر 65 سال یا بالاتر دارید، شربت هیدروکسی زین را با احتیاط استفاده کنید. ممکن است عوارض جانبی در شما بیشتر باشد.
اگر باردارید یا قصد بارداری دارید، به پزشکتان بگویید. لازم است درباره ی مزایا و خطرهای استفاده از شربت هیدروکسی زین در دوران بارداری با پزشکتان صحبت کنید.
همراه با یا بدون غذا مصرف کنید. اگر موجب معده درد می شود، آن را با غذا مصرف کنید. مقدار شربتی را که می خواهید بخورید با دقت اندازه بگیرید. برای این کار از وسیله ی اندازه گیری همراه شربت استفاده کنید. اگر چنین وسیله ای روی دارو نبود، آن را از داروخانه تهیه کنید.
.
اطلاعات بیشتر درباره این دارو را در لینک اصلی زیر بخوانید:
درباره این سایت