این مطلب نتیجه جدیدترین تحقیقات مجلات پزشکی راجب قرص ریسپریدون، فواید، مضرات و نحوه استفاده اصولی از آن و یک سری نکات مهم دیگر می باشد.
ریسپریدون یک قرص خوراکی و حل شدنی در دهان است. علاوه بر آن ریسپریدون بصورت تزریقی هم موجود است که تنها باید زیر نظر پزشک استفاده شود.
قرص خوراکی ریسپریدون تحت نام تجاری Risperdal هم در دسترس است. این بصورت یک داروی ژنرال (عمومی) هم موجود میباشد. داروهای ژنرال معمولا ارزانتر از داروهای تجاری هستند. در برخی موارد، فرم و قدرت داروهای تجاری و عمومی باهم متفاوت هستند.
ریسپریدون برای درمان بیماری های روانی زیر مورد استفاده قرار میگیرد:
اسکیزوفرنی: این یک بیماری روانی است که موجب تغییر در تفکر یا درک میشود. افرادیکه به این بیماری مبتلا هستند توهم و هزیان خواهند داشت.
اختلال دوقطبی 1: افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق و خو میشوند. ریسپریدون ممکن است تنها یا همراه داروهای دیوالپروکس یا لیتیوم مصرف شود. شروع این بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی میباشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز میشود؛ به عبارت دیگر این بیماری شامل دوره های شیدایی و افسردگی یا ترکیبی از هر دو است.
تحریک پذیری مرتبط با اوتیسم: اوتیسم بر نحوه ی عمل، تعاملات بادیگران، یادگیری و ارتباط تاثیرگذار است. علایم تحریک پذیری شامل پرخاشگری به دیگران، آسیب به خود و تغییرات خلق و خو میباشد.
ممکن است ریسپریدون برای درمانهای ترکیبی هم مورد استفاده قرار بگیرد. بعبارت دیگر ممکن است ریسپریدون بهمراه داروهای دیگر مصرف شود.
ریسپریدون به دسته ای از داروها بنام atypical antipsychotics تعلق دارد. داروهای متعلق به یک دسته عملکرد مشابهی دارند و برای شرایط مشابهی مورد استفاده قرار میگیرند.
ریسپریدون با تاثیر بر مقدار مواد شیمیایی خاصی درمغز که انتقال دهنده های عصبی نامیده میشوند عمل میکند. تصور میشود که در برخی انتقال دهنده های عصبی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و اوتیسم تعادل وجود ندارد.
دوز مصرفی ریسپریدون برای هر فردی متفاوت است و به شرایط زیر بستگی دارد:
.
ادامه متن را در لینک اصلی زیر بخوانید:
درباره این سایت